Oradan oraya

[yakamoz]

Öyle üşengecim ki bu aralar
Nefes alasım bile gelmiyor
Karman çorman bir haldeyim
Ruhum bile tedirgin.
Oturduğum yer beni atacakmış gibi
Oradan oraya savuruyor bedenimi
Silkelenip kendime geleyim diyorum olmuyor
Öyle bir haldeyim ki
Ne yardan vazgeçip gidebiliyorum
Ne de serden vazgeçip kalıyorum
Aşağı tükürsem sakal yukarı tükürsem bıyık!
İçtiğim suyu artık yutasım gelmiyor
Karanlıklar bile sanki küsmüş gibi bana
Dokunmuyor ruhuma aydınlığa mı alışıyorum?
Sorma, sorma öyle hasretim ki toprağa
Böcekler sanki dilimin ucunda
Kemiriyor sahillerimi belki
Belki ayaklarım kumsal sıcaklığında alev alev
Çepeçevre sarmış beni belirsiz duygular
Gölgemden bile korkuyorum
Attığım adıma güvenesim gelmiyor
Ölüm mü beni bekliyor
Yoksa yaşamaya mı alışıyorum artık
Anlamıyorum...